وقتی ستاره ها دلشان برای خود زمین تنگ میشه یا بهتر بگم برای روح زمین تنگ میشه برای اینکه به زمین بگن مارنگ در یا را دیدیم یا اصلا ما از دریاییم ،دلاشون را ابری می کنن وهی بر دل زمین می بارن

حا لا ای  ستارگان  اسمان فردا روزی که قراره دلامون ابریکنیم و سر زمین مون را از عطر رضایت یگانه شاخه زهرا گلگون کنیم

یا علی

به نام ابی ارام بلند...

مثل اینکه دلم این  روزها کدر شده است

مثل اینکه مه همه اسمانس را فرا گرفته است این روزها که زیر اسمان دلم دراز میکشم هیچ ستاره ای در ان یافت نمی شود

باید جور دیگری بود باید .................................

شاید من باید اسمان دلم را گرد روبی کنم ..........................

شاید هنوز دل غبار زده ام اماده ی استقبال بهار نباشد من شاید هم تو مخاطب عزیز بایددلهایمان را اماده کنیم مسافر ما در کنار ایستگاه فقط منتظر انست که قطار های ذلمان را برایش پست کنیم!!!!!!!!!!!

دعا کنید سال 87 اخرین سالی باشد که تاریخ ظهور اقا را ندارد

یا علی

                                                                   به نام ابی ارام بلند......

حکایت از عشق گفتن و سخن از دل معشوق گفتن :کار بسیار دشواریست

حتی تمیز بین این دو نیز کار بسیار سختی است

هیچ کس نمی داند شهدا عاشق خدا بودند یا خدا عاشق انها

راستش را بخواهید نمی دانم خدا عاشق دیدار با انها بود

یا انها رسیدن به کوی دوست را لحظه شماری می کردند....................

اری ان درختان سر به فلک کشیده ی اخلاص  انقدر خود را رشد دادند تا

از مرز اسمانها بدون پاسبرد و با دعوت نامه سوار اسب سفید شهادت شدندو

از این روز گار پر از طو فان که گاهی در ختان ریشه سخت را هم از جای می کند

گریختند .اری حالا می فهمم دلیل غر بتشان چیست دلیل غربتشان اهل خاک بودن ماست

ما خاکی هارا چه به اسمانیها إ؟؟؟؟؟هر چندگاهی به رسم دلسوزی و ترحم چند قطره اشکی را

به زمین میدهد اگر زمین بی حیایی نکند و ان را فرو نبرد می تواند رنگ ابی اسمان را ببیند

گاهی هم برا ی سر زمین هایی که بیشتر در خت دارند و رنگ افت بر لباس سبزشان اسیب نزده

با برف های سفید عکس خود را پست می کنند

خوشا به حالشان

یا علی

یاس